..续本文上一页3928;་པ་ཁེངས་པ་ན། །

　　ཆུ་ཐིག་དང་པོས་བུམ་པ་མི་ཁེངས་ཤིང་། །

　　ཐ་མ་ལ་སོགས་རེ་རེས་མ་ཡིན་ནོ། །

　　རྟེན་འབྲེལ་ཚོགས་པས་བུམ་པ་གང་བ་ལྟར། །

　　 比如说滴水满宝瓶时，第一滴水不能满宝瓶，第二滴水也不能满宝瓶，直到最后那滴水也不能满宝瓶，但是所有的水滴积聚起来的缘起能够满宝瓶一样。

　　112. 任谁蒙受苦乐果，非由最初刹那因，

　　 亦非末等刹那成，缘聚即便成苦乐。

　　 བདེ་སྡུག་འབྲས་བུ་གང་གིས་མྱོང་མ་མྱོང་། །

　　རྒྱུ་ཡི་སྐད་ཅིག་དང་པོས་མ་ཡིན་ཞིང་། །

　　ཐ་མའི་སྐད་ཅིག་སོགས་ཀྱིས་མ་ཡིན་ཀྱང་། །

　　རྟེན་འབྲེལ་ཚོགས་པས་བདེ་སྡུག་མྱོང་བར་འགྱུར། །

　　 苦与乐的种种过患无论是遭受还是未遭受，不是第一刹那的因，也不是第二刹那的因，直到最后刹那的因也不是。然而从第一刹那到最后刹那为止，所积累的恶或善的业力，聚集的缘起当中产生分别乐与痛苦的感受一般，能够产生乐与苦的果报。所以说，在现象门中于善恶作取舍，仅现象门中于善恶作取舍。

　　113. 噫！唯不观择则喜受，虽此显现无实义，

　　然却似有而现起，此法甚深劣难见。

　　སྣང་བ་ཙམ་དུ་བླང་དོར་བྱའོ་ཨང་། །

　　ཨེ་མ་མ་བརྟགས་གཅིག་པུར་ཉམས་དགའ་བའི། །

　　སྣང་བ་འདི་ལ་སྙིང་པོ་མ་མཆིས་མོད། །

　　འོན་ཀྱང་ཡོད་པ་ལྟ་བུར་སྣང་བ་ཡི། །

　　ཆོས་འདི་ཟབ་སྟེ་དམན་པས་མཐོང་བ་དཀའ། །

　　 奇异哉！未经观察的时候“则喜受”的这样的一切现象，如果以究竟观察智观察的时候没有任何实义，但是显现为有的这样的法当中做取舍之理是非常甚深的，所以劣慧之人可见不到这样的诸法体性空和现象妙有的胜妙之处啊！

　　114. 今若等持修三昧，彼唯显现云何有？

　　有云何有无怎有？有无所宗何处有？

　　 ད་ནི་འདི་ལ་མཉམ་པར་འཇོག་པ་ན། །

　　ངེས་པར་སྣང་བ་ཙམ་'…

《命中仇敌要害的利器之轮》全文未完，请进入下页继续阅读…